திருப்பூரை உலுக்கிய திருமண பின்னணியில் ஒரு பெண்ணின் தற்கொலை: சமூக அக்கறை இல்லாமையின் கண்ணீர் விளைவு
திருப்பூர் மாவட்டத்தில் சேயூரில் சமீபத்தில் நடந்த ரிதன்யா என்ற புதுமணப் பெண்ணின் தற்கொலை சம்பவம், தமிழகம் முழுவதையும் அதிர்ச்சியில் ஆழ்த்தியுள்ளது. திருமணம் முடிந்து 78 நாட்களிலேயே ஒரு பெண் தனது உயிரை மாய்த்துக்கொள்கிறாள் என்ற செய்தி, சாமானியமாக பார்ப்பதற்கில்லை. அதன் பின்னணியில் ஒரு பெண்ணின் பசியும், அவமானமும், ஆதங்கமும், நம்பிக்கையிழப்பும் அடங்கிய சிதைந்த வாழ்வும் இருக்கிறது.
திருமணமே ஒரு வணிகமாக மாறிவிட்டதா?
இன்று திருமணம் என்பது ஒரு புனிதமான வாழ்க்கை தொடக்கமாக இல்லாமல், பணம், நகை, சொத்து, ஸ்டேட்டஸ் ஆகியவற்றின் பரிமாற்ற மேடை மாதிரி மாறிவிட்டது. ரிதன்யாவின் திருமணத்தில் மட்டும் 300 சவரன் நகை, 70 லட்சம் மதிப்பிலான வால்வோ கார், 2.5 கோடி ரூபாய் செலவு என மிகப்பெரிய அழகு காட்டப்பட்டிருந்தது. மேலும் 200 சவரன் குறைவாக இருந்ததற்காக புதுப்பெண் மீது வன்முறை நடந்திருக்கிறது என்பது அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்துகிறது.
மனநலப் பாதிப்பும், சமூக ஒடுக்குமுறையும்
ரிதன்யா தற்கொலை செய்வதற்கு முன்பு தந்தைக்கு வாட்சப்பில் அனுப்பிய ஆடியோ பதிவுகள் உண்மையை சொல்லுகின்றன. ஒரு பெண், தனது கணவரிடமிருந்தும், மாமனார், மாமியாரிடமிருந்தும் மனதையும் உடலையும் சிதறும் அளவுக்கு துன்புறுத்தப்பட்டுள்ளார். “மூவர் அமர்ந்து எனை நின்றபடி நேரத்திற்கு நேரம் திட்டியுள்ளனர்” என்ற உணர்ச்சி கூறல்கள், அவளின் அவல நிலையை வெளிப்படுத்துகின்றன.
இந்த நிலையில், சமூகமும், சட்டமும், குடும்பமும் இந்த பெண்ணுக்கு எந்த ஆதரவையும் தரவில்லை என்பதே வேதனைக்குரியது. குடும்பத்தில் பெண்கள் அடக்குமுறைக்கு உள்ளாகும்போது, அதை “அழகு”, “பண்பாட்டுத் தாங்குமை”, “மாமியார் வீடு என்றால் இப்படித்தான் இருக்கும்” என நாம் தாமதமாகவே பார்த்துக்கொள்கிறோம். அதற்குள் பல உயிர்கள் நொறுங்கி விடுகின்றன.
பாலியல் வன்முறை – திருமண வாழ்வில் மறைக்கப்படும் மிருகீயம்
இந்த சம்பவத்தில் மிக முக்கியமான மற்றும் மிகக் கொடூரமான அம்சம் – “24 மணி நேர பாலியல் கொடுமை”. இது நாம் சமூகமாக பேசக் கூட தயங்கும் ஒரு விஷயம். திருமணம் என்ற பதில் கொண்டு சிலர் இப்படி வன்முறைகளை “உடலுறவு உரிமை” என்ற பெயரில் நீதிகேடான முறையில் ஈடுபடுகிறார்கள். கணவன் என்ற உரிமையின் பெயரில் ஒரு பெண்ணின் உடலையும் மனதையும் தொடர்ந்து சிதைக்கும் இந்நிலையைக் கண்டிக்காத சமுதாயத்தின் மௌனம் தான் இன்னொரு குற்றம்.
தாய், தந்தை, குடும்பம் – ஆதரவா? அல்லது அழுத்தமா?
இந்த சம்பவத்தில் மாமனார், மாமியார் ஆகியோரும் தவறில் ஈடுபட்டுள்ளனர் என்பது ஆடியோவில் வெளிப்படையாகவே உள்ளது. ஒரு பெண்மணிக்கு புதிய குடும்பம் என்பது புதுமையான சூழ்நிலை. ஆனால் அந்த சூழலில், மூவரும் இணைந்து ஒருவரை ஒடுக்கும்போது, அவர் விரைந்து “தவறான முடிவை” எடுப்பதற்கான சூழ்நிலையை ஏற்படுத்துகிறது.
சட்டமும் சமுதாயமும் – மீதமிருக்கும் கடமை
தற்கொலைக்கு உடனடி காரணமான கணவன், மாமனார், மாமியார் ஆகிய மூவரும் கைது செய்யப்பட்டுள்ளனர். ஆனால் இது போதுமா? இந்த சம்பவம் பல குடும்பங்களில் மறைமுகமாக நடந்து கொண்டிருக்கும் வன்முறைகளுக்கான ஒரு எச்சரிக்கை மணி.
இந்தச் சமூகத்தில் ஒரு பெண் தனது வாழ்வை தற்கொலைக்கு வைக்கும் அளவுக்கு அழுத்தப்படுகிறாள் என்றால், அது வெறும் தனிப்பட்ட குடும்ப பிரச்சனை அல்ல. அது சமூகத்தின் வீழ்ச்சி.
தோழிகளே! பேசுங்கள்… எச்சரியுங்கள்… வெளியே வாருங்கள்
ஒரு பெண் துன்புறுத்தப்படும்போது, “இது மாமியார் வீட்டு விஷயம்” என்று சும்மா இருப்பது, ஒடுக்குமுறைக்கு நம்மால் கொடுக்கப்படும் மௌன அனுமதியே ஆகும். பெண்கள் தங்கள் மன அழுத்தத்தை வெளிப்படுத்தும் சூழல் இல்லாமல் இருக்கும்போது தான் இந்த மாதிரியான தற்கொலைச் சம்பவங்கள் நடக்கின்றன.
நாம் குடும்பமாக, சமூகமாக, சகோதரியாக, நண்பியாக இந்த மாதிரியான சின்ன, பெரும் குறைகளை உணர்ந்து, பேசிக் கொள்வதற்கான சுதந்திரம், தன்னம்பிக்கை மற்றும் வழிமுறைகளை உருவாக்க வேண்டும்.
தற்கொலைக்கு எதிரான சட்டங்கள் இருக்கின்றன, ஆனால் அதற்கு முன்பே தடுக்க வேண்டும்
இந்த மாதிரியான வன்முறைகள் இந்திய குற்றவியல் சட்டத்தின் 498A, 306, 376 பிரிவுகளின் கீழ் கடுமையான குற்றமாக வகைப்படுத்தப்படலாம். ஆனால் எந்த சட்டமும் ஒரு உயிரை மீட்டுத் தர முடியாது. அதனால் சமூக விழிப்புணர்வு மற்றும் பெண்ணின் மனநல பாதுகாப்பு இன்றியமையாதது.
முடிவுரை:
ரிதன்யாவின் உயிர் ஒரு எச்சரிக்கையாக இருக்கட்டும். திருமணம் என்பது உன்னதமான பந்தமாக இருக்க வேண்டும். வாணிபமாக அல்ல. பெண்ணின் உடலும், மனதையும் மதிக்க வேண்டும். ஒவ்வொரு குடும்பமும், ஒவ்வொரு மனிதனும் introspection செய்வது மட்டுமே இந்த மாதிரியான அழிவுகளை தவிர்க்கும் வழி.
